Günün Hadis-i Şerifi

Enes b. Mâlik (r.a.)’den; Resûlullah (s.a.s.) şöyle buyurmuştur:

“Rızkının çoğalmasını ve ömrünün uzamasını isteyen, anne ve babasına ihsan ve ikramda bulunsun ve akrabâlarını ziyâret etsin.”

(Ahmed b. Hanbel, 3, 156)

Günün Hadis-i Şerifi

Ebu Üseyd Mâlik b. Rebîa es-Sâidî’den:

Benî Seleme kabilesinden bir adam geldi de: “Yâ Resûlullah, anne ve babamın ölümlerinden sonra, onlara yapabileceğim bir iyilik var m›?” diye sordu. 

Resûlullah (s.a.s.): “Evet, onlar için mağfiret dilemek, vasiyetlerini ve taahhüdlerini yerine getirmek, yakınlığı onlar vasıtası ile olan (amca, hala, dayı, teyze gibi) kimseleri ziyâret etmek ve onlarn dostlarına ikramda bulunmaktır” buyurdu.

(ıbn Mâce, Edep, 2, II, 1209)

Günün Hadis-i Şerifi

Behz. b. Hakîm, babası vasıtasıyla dedesinden (r.a.) rivâyetine göre şöyle demiştir:

– Yâ Resûlullah, kime iyilik ve ihsanda bulunayım? Resûlullah (s.a.s.):

– Annene, sonra annene, sonra babana, sonra (da) sırası ile yakınlarına. Bir kimse, yakınından, ondaki malın fazlasından bir şey istese, o da ona vermese, kıyâmet günü, -vermediği o fazla mal- onun için yavuz bir yılan olur (ve ona azâb eder), buyurmuştur.

(Ebu Davud, Edep, 129, V, 351; Tirmizî, Birr, 1, IV, 309)

Günün Hadis-i Şerifi

İbn-i Ömer (r.a.)’den; Resûlullah (s.a.s.)'in:

“İyiliklerin en iyisi, evlâdın, baba dostlarının âile efrâdına ilgi göstermesidir.” buyurduklarını işittim.

(Tirmizî, Birr, 5, IV, s. 313; Müslim, Birr, 11-13, III, 1979)

Günün Hadis-i Şerifi

“Şa’bân’ın on beşinci gecesi, sabah namazı vakti oluncaya kadar Allâhü Teâlâ ‘Benden mağfiret dileyen yok mu, onu mağfiret edeyim, benden rızık isteyen yok mu, onu rızıklandırayım, belâya uğramış yok mu, ona âfiyet vereyim. Şöyle olan yok mu? Böyle olan yok mu?’ buyurur.” (Hadîs-i Şerîf, Sünen-i İbn-i Mâce) 

Günün Hadis-i Şerifi

“Şaban ayının on beşinci (Berât) gecesi olduğu zaman, gecesini ibâdetle geçirin, gündüzünde de oruç tutun.” 

(Hadîs-i Şerîf, Sünen-i İbn-i Mâce)

Günün Hadis-i Şerifi

Ibn-i Ömer (r.anhümâ)’dan; Resûlullah (s.a.s.) Şöyle buyurmuştur:

“Anne, babanıza iyilik edin ve ihsanda bulunun ki, çocuklarınız da size itaat etsin ve saygı göstersinler. iffetli ve namuslu olun ki, kadınlarınız da iffetli ve namuslu olsunlar.”

(Taberânî, 1006, II, 8)

Günün Hadis-i Şerifi

Ümmü Seleme (r.anhâ)'dan; Resûlullah (s.a.s.), evinden çıkınca şöyle buyurdu:

“Allah’ın adıyla Allah’a tevekkül ettim. Allah›m! Zillete düşmekten, dalâlete (sapıklığa) düşmekten, zulme uğramaktan, cahillikten, hakkımızda cehâlete düşülmüş olmasından sana sana sığınırız.”

(Tirmizî, Daavât, 35, V, 490, 3423; Ebû Dâvud, Edeb, 112, V, 328, 5094)

Günün Hadis-i Şerifi

Enes (r.a.) şöyle dedi; Peygamber (s.a.s.), yere birtakım çizgiler çizdi. Sonra da çizgileri göstererek şöyle buyurdu:

“Bunlar insanın istek ve arzuları, şu da onun ecelidir. insan hayâl içinde yaşayıp giderken bir de bakar ki, en yakın ölüm çizgisi karşısına gelivermiş.”

(Buhârî, Rikak, 4, VII, 171)

Günün Hadis-i Şerifi

Enes (r.a.), anlat›yor; Resûlullah (s.a.s.) buyurdular ki:

“Âdemoğlu ihtiyarladıkça onda iki şey gençleşir: Mala karşı hırs ve hayata karşı hırs.”

(Tirmizî, Zühd, 28, IV, 570; ‹bni Mâce, Zühd, 27. II, 1415)

Günün Hadis-i Şerifi

Ebu Bekre (r.a.)’den; bir adam:

– Yâ Resûlullah, insanların en hayırlısı kimdir? diye sordu.
Resûlullah (s.a.s.), buyurdu ki:
– Ömrü uzun ve ameli güzel olandır (Bu sefer de):
– İnsanların en kötüsü kimdir?dedi. Resûlullah (s.a.s.);
– Ömrü uzun ve ameli kötü olandır, buyurdu.

(Tirmizî, Zühd, 22, IV, 566)

Günün Hadis-i Şerifi

Ebu Bekre (r.a.)’den; Bir adam:

– Yâ Resûlullah, insanlarIn en hayırlısı kimdir? diye sordu.

Resûlullah (s.a.s.), buyurdu ki:
– Ömrü uzun ve ameli güzel olandır (Bu sefer de):
– İnsanlarIn en kötüsü kimdir?dedi. Resûlullah (s.a.s.);
– Ömrü uzun ve ameli kötü olandIr, buyurdu.

(Tirmizî, Zühd, 22, IV, 566)

Günün Hadis-i Şerifi

Abdullah (r.a.)’dan; Resûlullah (s.a.s.) şöyle buyurmuştur:

“Kim, yoksul düşer de (Allah’ı unutarak) insanlara başvurur ve onlardan yardım istemeye kalkışırsa, yoksulluktan kurtulamaz. Allah’a ilticâ edip (sığınıp) O’ndan yardım dileyene, Allâhu Teâlâ sür’atle bir genişlik verir. (Bu da:) Ya acele bir ölümle veya acele bir zenginlikle olur.”

(Ebû Dâvud, Zekât, 28, II, 296)

Günün Hadis-i Şerifi

Abdullâh (r.a.) dedi ki:

Peygamber (s.a.s.), yere bir dörtgen çizdi. Dörtgenin ortasına, onu bir kenarından keserek dışarı çıkan bir çizgi çekti. sür duymayıp ona razı olmaktır. Ortadaki bu çizginin iki yanından ona doğru birtakım küçük çizgiler daha çizdi. Sonra çizgileri göstererek şöyle buyurdu:

“Şu insan, şu da onu kuşatan (veya “kuşatmış olan”) ecelidir. Dörtgeni keserek dışarı çıkan, insanın arzularıdır. Ortadaki çizgiye yönelik küçük çizgiler, dert ve ıstıraplardır. İnsan, bu dertlerin birinden kurtulursa, öteki gelip çarpar. şundan kurtulsa, beriki gelip yakalar.”

(Buhârî, Rikak, 4, VII, 171; Tirmizî, K›yamet, 22, IV, 635)

Günün Hadis-i Şerifi

Ebû Hüreyre (r.a.)’den; Resûlullah (s.a.s.) şöyle buyurmuştur:

“Allâhu Teâlâ, ecelini te’hir edip altmış yaşına ulaştırdığı bir kimsenin: (Müsâade etsen şöyle böyle yapardım, gibi) mazeretlerini dinlemez.”

(Buhârî, Rikak, 5, VII, 171)

Günün Hadis-i Şerifi

Ebû Zer (r.a.)’den, Resûlullah (s.a.s.) buyurdu:

“Kardeşinin yüzüne gülümsemen senin için sadakadır, iyilikler ile emretmen ve kötülüklerden nehyetmen sadakadır, bir kimseye yolunu kaybettiği yerde yol göstermen sadakadır, a’mâya kılavuzluk yapman senin için sadakadır, yoldan taşı dikeni ve kemiği gidermen senin için sadakadır, kendi kovandan kardeşinin kovasına boşaltman sadakadır.”

(Tirmizî, Birr, 39, IV, 341)

Günün Hadis-i Şerifi

Sehl b. Muâz, babas› (r.a.)’dan; Resûlullah (s.a.s.) şöyle buyurdu:

“Yapmaya gücü yettiği hâlde öfkesini yenen kimseyi Allâhu Teâlâ kıyâmet günü mahlûkatın başında çağırır ve hûrilerden dilediğini seçmekte muhayyer kılar.”

(Ebû Dâvud, Edep, 3, V, 137)

Günün Hadis-i Şerifi

Abdurrahmân b. Ebî Leylâ, Muâz b.Cebel (r.a.)’den rivâyetine göre:

– Resûlullah (s.a.s.)'ın huzûrunda iki kişi birbirlerine hakaret ettiler. Biri çok hiddetlendi, hattâ hiddetinden burnu parçalanacak gibi geldi bana. Bunun üzerine Resûlullah (s.a.s.) Efendimiz şöyle buyurdu:

– Gerçekten ben bir kelime bilirim ki, onu söylese muhakkak hiddet ve öfkesi giderdi. Muâz sordu:

– Nedir o yâ Resûlullah? Muâz, (devam ile) Resûlullah’ın “Ey Allah'ım! Kovulmuş şeytanın şerrinden Allah’a sınırım” (duâsıdır), dediğini söyledi. (Bu duâyı okuması için) Muâz, o şahsa emretmeye başladı ise de (o adam) imtinâ etti ve kaçındı, hiddeti daha fazla çoğalmaya başladı.

(Ebu Davud, Edep, 4, V, 139)

Günün Hadis-i Şerifi

Ebû Hüreyre (r.a.)’den; Resûlullah (s.a.s.) şöyle buyurmuştur:

“Allah katında hepsinde hayır olmakla berâber, kuvvetli mü’min zayıf mü’minden daha hayırlı ve sevimlidir. 

Sana menfaat sağlayacak şeye sarıl, Allâh’tan yardım dile, âcizlik gösterme, bir felâkete uğradığında, “Keşke ben, şunu şunu yapsaydım” deme, ancak: “Allah böyle takdir etti; O, dilediği gibi yapar” de (ve kendini teselli et, gevşekliğe düşme) 

Zirâ, “keşke şöyle böyle yapsaydım,” demen şeytan işine yol açar.”

(‹bn Mâce, Zühd, 14, II, 1395)

Günün Hadis-i Şerifi

Ebû Hüreyre (r.a.)’den; Resûlullah (s.a.s.), şöyle buyurmuştur:

“Zenginlik, mal çokluğu ile değildir. Asıl zenginlik, gönül zenginliğidir.”

(Tirmizî, Zühd, 40, IV, 586)